یاسای ما، لبخند خدا

خدااااااااااااااااااااااااااااااایا شکرت!

آنها که از اول این وبلاگ با ما بودند حکایت دو جنین از دست رفته ما می‌دانند و می‌دانند با چه شور و شوقی منتظر بودیم که یک نی‌نی به جمع گرم کلبه عشق ما اضافه بشه. حتماً هم می‌دونند این جنین‌ها که قرار بود گرمابخش محفل ما بشن در یک اتفاق نادر درست در هفته چهارم سقط می‌شد. ترس از سقط‌های بعدی موجب شد که بین آنها فاصله بیندازیم تا هم کابوس اسن سقط‌ها از ذهن ما بیرون برود و هم با یک آرامش خاطر بیبشتر به استقبال یک نی‌نی سالم (انشاءااله) برویم. دیروز که برای بررسی شرایط نی‌نی مون رفته بودیم سونوگرافی (برای سومین بار) دکتر از وضعیت نی‌نی‌ ماهمون اظهار رضایت کرد. نی‌نی‌مون الان 2...
21 اسفند 1391
1